We kijken nu al weken naar het EK voetbal en het is fantastisch. Rond zeven uur eten we. Om negen uur zitten/liggen we voor het scherm. De actieve dag is dan om. En we weten precies hoe de avond er verder zal uitzien: eenvoudig. Het EK is als een rubriek van ‘Man bijt hond’, maar dan formaat XXL. Je kunt er je klok op gelijkzetten. Het programma duurt altijd even lang. En keurig halfweg is er een pauze. Dat is de perfecte timing om nog even wat af te ruimen, een glas te pakken en gauw wat praktisch af te spreken voor de volgende dag. Het voetbalspel is mooi in zijn eenvoud en eigenlijk wel spannend. Bij voetbal is het ook niet een keertje gras en dan weer gravel. En als het regent, gaat het gewoon door. Toulalan, Ballack, Van Nistelrooij, het zijn ondertussen oude bekenden. Dialogen zijn er niet, maar wel een heel geschikt offscreen verslag en hééél veel emotie. Je kunt ook even snel een hemdje strijken zonder de essentie te missen. En was het een zware dag en je wilt wat vroeger in bed, dat kan: je volgt gewoon verder op de radio.
We hebben een rooster van alle wedstrijden, waarop we elke avond keurig de standen bijwerken. Het supporteren gaat lekker: België doet niet mee, dus kunnen we helemaal vrij kiezen. Alleen bij onze dochter was er sprake van enige stress: zij supporterde voor Portugal. Wij zijn opportunisten. Turkije wint? Leuk, dat betekent sfeer in Gent. Frankrijk haalt het? Prima. Die Domenech doet me denken aan een architect die ik ken. Libero, doeltrap, langszij komen, man dekken, … het voetbaljargon is ons ondertussen vertrouwd. En als het straks helemaal klaar is, dan begint de vakantie pas! De zomer van 2008? Die begon op 7 juni.