Er waren eens…

Er waren eens zeven heel dikke diva’s. Zo dik als alleen diva’s kunnen zijn. Hun grote hart lag in een volle boezem. Hun ronde heupen droegen de belofte van oneindige vruchtbaarheid. De dikke diva’s vulden hun met fluweel beklede sofa’s. Of ze posteerden zich wellustig achter een veel te frêle kopje bleke thee en een overdadig slagroomtaartje. Eentje met een rode kers precies in het midden. Hun weelderig lange haar hing golvend over hun vlezige schouders. Hun worstenvingers waren verbazend handig met het fijne vorkje. Hun bewegingen waren traag. De huid van hun gezicht was gaaf en perzikzacht. Ook hun wangen deden aan sappig fruit denken. De jaren waren de dikke diva’s gunstig gezind, al viel er op zeven jaar na geen leeftijd op ze te plakken.

Er waren ook zeven angstaanjagend magere Heinen, misbaksels met een kromme ruggengraat. Hun voorkant plakte aan hun achterkant. Daar zat geen buikgevoel tussen. Hun magere handen met veel te lange vingers kwamen tot een eind onder hun knieën. Dat was goed te zien omdat ze altijd stonden. Zitten deden ze nooit. Hun vingers wreven voortdurend over elkaar als telden ze geld. Hun ogen keken nooit vooruit, maar altijd links en rechts opzij. Billen hadden ze niet. Hun broeken waaiden waar de billen hadden moeten zitten. Je zag de scherpe beenderen van hun gezicht door hun perkamentdroge huid. Die was bijna transparant. Je kon de tanden onderscheiden ook al bleven de dunne lippen toe. De magere Heinen waren al opgedroogd voor ze zeven jaar op de kalender konden tellen.

Op de avond van de laatste dag kwam de oude fee van wat komen zal. Ze zag de dikke diva’s zitten en ze zag de magere Heinen staan. Ze zou weer iemand kiezen voor het nieuwe jaar. De laatste uren hielden hun adem in. Net toen de oude fee leek te hebben beslist en haar secondewijzer optilde, kwam de jonge fee van de toekomst naast haar staan. ‘Oma’, zei de jonge fee ‘Ik ben nu al dichtbij. Vertrouw je mij?’ De oude fee bekeek haar knappe kleinkind en ze knikte. ‘Ik neem het verleden mee en laat je met de getallen.’ 10, 9, 8, 7, 6, 5, …. Toen ze op 3 nog even omkeek zag de oude fee dat de jonge fee alle Heinen bij de diva’s op schoot liet zitten. Het zou een heel erg nieuw jaar worden.


Jan 2009

Al wat lezen?


Contact

  • Comm. V Pheidippides
  • Emiel Clausplein 2/0101
    9800 Deinze

  • Ondernemingsnr BE-0893.999.015