Het is een lange, koude winter en ik kan het weten. Elke dag moet ik de fiets op en de stad door. Twee keer heen en twee keer terug. Ik doe het, niet zonder op weer en wind te sakkeren, maar ik doe het. En mijn zoontje met mij. In de stad is de fiets immers de weg vooruit. Figuurlijk – het is de toekomst – en letterlijk – met de auto is er geen doorkomen meer aan. Wie zich voor school en of werk door de stad beweegt, heeft alleen in het weekend nog iets aan zijn auto. Dat er al meer mensen uitgerekend hebben wat zo’n stilstaande auto toch kost, bewijst het groeiend succes van autodelen. Cambio zag zijn klantenbestand in het crisisjaar 2008 groeien met 37%.
Dat er meer mensen op de fiets overschakelen is vorige donderdagnacht ook bewezen. Mijn rode Olympia is dan gestolen. Iemand moet heel wanhopig op zoek geweest zijn naar een tweewieler. Vorige week kwam ik aan een respectabele snelheid van het Bisdomplein naar de Reep gefietst, toen ik net voor het brugje besliste linksaf te gaan. De bocht was te scherp, de weg was te glad. Ik ben heel onelegant maar met net voldoende lenigheid onderuitgegaan. Resultaat voor mijn fiets: fietsbel en voorste rem kapot. Nu is dat een gevaarlijke combinatie: je kunt fietsgewijs niet verwittigen dat stoppen er niet in zit. Aan wie straks met mijn ouwe getrouwe fiets de weg op gaat: wees dus voorzichtig. En beslis je om in het weekend wel nog met de auto te rijden, doe dan maar www.cambio.be in plaats van iemand anders danig te ontrieven.