Wat doe je als je zoon van tien je vraagt of hij naar dat verjaardagfeestje mag (hij houdt de uitnodiging hoopvol in zijn handen). Je denkt: leuk, hij heeft vrienden. En natuurlijk mag hij gaan. Wanneer is het? Van vrijdag na school tot zaterdag een uur of vier. Ha, een feestje en blijven slapen dus? Inderdaad. Dan moeten ze op vrijdag hun slaapzak en dito spullen wel al meenemen naar school want ze gaan gelijk na school naar het huis van Q. in Drongen! Heel leuk wordt het! Oei, in Drongen. Dan moeten we even kijken wanneer er een bus gaat. Niet nodig: Q. kent het traject en ze gaan gewoon alle vier met hem mee. Ik hoef daar niet bij te zijn.
Optie 1: Ik denk: leuk, ik heb vrijdag vrij voor een koffie in de stad.
Optie 2: Ik denk: met vijf scholieren van tien helemaal uitgelaten zonder begeleiding op de bus naar Drongen op een vrijdagnamiddag. En dan blijven slapen. Of niet slapen. Want als ze toch slapen kunnen ze dat net zo goed thuis doen. Niet slapen dus. En op zaterdag niets waard. Staat daar ook een telefoonnummer op die uitnodiging? Dan bel ik die mama even.
Wie wordt er oud? Ik word straks 47. Een gezegende leeftijd: mensen vinden dat je er nog goed uitziet voor je leeftijd. Als je iet of wat voor jezelf zorgt, zie je er tegen die tijd ook best goed uit. Een beugel heb je al gehad. Die lelijke bril van je veertiende is ingeruild voor lenzen of een modieuze montuur. Je weet onderhand wel hoe je haar het beste zit en wat je zeker niet moet dragen. Je slaapt ’s nachts weer want de kinderen zijn groot. Je werkt, maar je trekt je carrière niet meer op gang. Het huis staat er. Was ik al maar 50! Dan zag ik er nu nog beter uit. Voor mijn leeftijd.