To be or not to be

‘Populair zijn is niet moeilijk. Als ik sigaretten uitdeel, ben ik populair.’ Professor Schrickx, anno 1980, auditorium E, Blandijnberg, Universiteit Gent. Met een vettig Antwerps accent, de kleine professor Willem Schrickx. Willem, bijna William zoals de grote Shakespeare. Schrickx, bijna Schinken, van daar naar Ham-let is nog maar een kleine stap. Peut! Hier stemt u de man waarschijnlijk weg wegens veel te flauw grapje. U wel. Wij niet. Wij studenten van 1980 hadden schrik van Schrickx. En ontzag voor deze Professor, Doctorandus, Emeritus … Je werd niet zomaar iemand met een hoofdletter en een uitgang op –us, daar kon je toen zeker van zijn. Zijn vader had een garage, werd gezegd, niet om zijn auto in te parkeren maar om aan andermans auto’s te werken. Op een rolkarretje op zijn rug onder het onderste van andermans bolide, waar het vuil van de straat aan plakte. Van daar kwam Schrickx. Zijn oogjes blonken als hij Keats declameerde. Pret om letters, het was hem thuis niet ingelepeld. Een man van de poëzie heeft zijn hersenen in een aparte kronkel. Wij meanderden mee, door landschappen waar we anders nooit zouden zijn gekomen.

Professoren worden vandaag door de studenten beoordeeld. Niet tolerant genoeg tegenover te veel virtuele of zelfs reële sociale activiteit tijdens de les? Een min. Niet volontair genoeg het extra masterjaar afgezworen? Een min. Twee minnen, dat is niet zo goed professor. U mag wel uitkijken. Of de man/vrouw een autoriteit is in zijn/haar vak speelt maar een bijrol. Het moet vooral leuk blijven. Like! En flexibel. Like! U wilt zichzelf ontplooien. Echt? Toch niet door alleen maar te doen wat u ‘liket’?! Dat wordt niets. Mijn gedurfde suggestie, de ultieme ‘experience’: doe eens iets tegen uw goesting. Toe maar!


Dec 2011

Al wat lezen?


Contact

  • Comm. V Pheidippides
  • Emiel Clausplein 2/0101
    9800 Deinze

  • Ondernemingsnr BE-0893.999.015