Ik heb zo een vermoeden dat dit misschien niet het beste moment is om het voor te stellen, maar, allez hop, wie niet waagt, niet wint.
Ik keek naar een aflevering van Downton Abbey, een Britse klassereeks. Behalve dat ik te doen heb met Anna, is ook deze specifieke zin blijven hangen: ‘Zoek uit voor jezelf wat je goed kunt en doe dat.’ Sybil Crawley zegt het tegen haar zus, Edith, die er wat verloren bijloopt in het geïmproviseerde hersteloord voor gewonde officieren. Persoonlijk vind ik het bijzonder goed advies. Maar meteen rijst de vraag: hoever ga je daarin?
U weet ondertussen dat ik schrijf. Laat ik maar eens heel on-Vlaams stellen dat ik van mezelf vind dat ik dat goed kan – hier stond eerst ‘dat ik dat kan’, maar ik heb het aangepast. Het ene schrijven is al leuker dan het andere. Het aller-leukste vind ik: schrijven uit het niets. Van scratch, van het witte blad, van het niets van in den beginne naar je kunt het zo gek niet bedenken. Scheppen, dat is mijn ambitie. Of ik dat kan? Ik ben bijna zeker van wel. Om het ook te bewijzen zou ik de omstandigheden eerst wat willen aanpassen. En hier kom ik terug bij het voorstel waar ik het al over had. Stel dat er iemand meeleest die nu al nieuwsgierig is naar wat voorlopig nog niets is, stel dat die iemand geld over heeft, stel dat die iemand zelfs zoveel geld over heeft dat hij/zij het mij zo aangenaam mogelijk wil maken om uit het niets inderdaad het gekste te scheppen … dan mag die mij NU bellen: 0479-989878. Iemand? Ik hoor nog niets … U kunt nog altijd de eerste zijn …