Geschiedenis schrijven

“Waarom leren we geschiedenis? Om onze tijd beter te begrijpen.” Zo liet u, mevrouw Van Hyfte, het ons, veertienjarigen in een katholieke meisjesschool, scanderen. Ik heb nog altijd veel respect voor u - het is dankzij u dat ik Cheops, Chefren, Mykerinos nooit meer zal vergeten. En toch heeft uw les me misleid. Ik heb de te scanderen zinnen lang geïnterpreteerd als zou de geschiedenis ons leren fouten niet opnieuw te maken. Maar zo is het niet. Wat de geschiedenis doet, is ons troosten: neen we zijn niet dommer, wreder, naïever, kortzichtiger ... dan de generaties voor ons. De mens is altijd al zo dom, zo wreed, zo naïef, zo kortzichtig geweest. Van onze fouten weten we dankzij de geschiedenis dat wij lang niet de enigen zijn die ze maken. Onze fouten zijn ons voorgedaan en ook van ons zal na ons uiteindelijk niemand wat leren. Oorlog, honger, corruptie ... ze zijn er altijd geweest en ze zullen er altijd zijn. Daarom, mevrouw Van Hyfte, leg ik u vandaag dit gedurfde idee voor: als we uw vak nu eens zouden afschaffen, zouden we dan niet meer geneigd zijn om het anders te doen? Als er geen geschiedenis valt te schrijven, zouden er dan niet minder zogezegde heldendaden worden gesteld? Als er geen geschiedenisboeken waren, zouden (mis)leiders niet wat minder moeite doen om er met grootse (wan)daden in te worden opgenomen? ’t Is dat u nu toch met pensioen bent, mevrouw Van Hyfte, voor uw job zou u dus niet hoeven te vrezen.


Feb 2019

Al wat lezen?


Contact

  • Comm. V Pheidippides
  • Emiel Clausplein 2/0101
    9800 Deinze

  • Ondernemingsnr BE-0893.999.015