In mijn schelp

tafel_2.JPG

Onder een tafel met een tafellaken, welk kind wil daar niet zitten? Eronder benen, gebabbel erboven. Soms bouwden wij in de tuin een tent: drie stelten tegen de blinde muur, daar een bedsprei overheen en dan in het duister luisteren naar buiten. Of je verstoppen tussen een laken dat dubbelgevouwen over de wasdraad hangt te drogen.
Ook als student kende ik nog dat plezier: wel en toch niet erbij zijn. Ik had thuis een eigen bureautje naast onze keuken, het was de slaapkamer van mijn grootvader geweest. In de vooravond studeerde ik er, ’s avonds legde ik er een kussen op de grond naast de chauffage en werkte de boekenlijst van de Germaanse af. Ik in mijn kot en daarbuiten de dingen van de dag, heerlijk! Een buurvrouw die binnenkwam langs de achterdeur, geluid van borden en potten, kasten die open of dicht schoven, ’s avonds op de achtergrond de televisie, soms een klopje op de deur: of ik soep, een praline, een koekje wilde.
Ik ben graag in mijn kot. Als ik van daar maar kan horen, zien, weten dat daarbuiten alles maalt en draait en voortgaat. Om acht uur stipt wil ik gerust even komen piepen aan de voordeur en applaudisseren voor zij die die dag in het zicht van anderen hebben voortgedaan. Gerustgesteld kruip ik dan weer in mijn schelp, om er verder mijn ding te doen.


Jun 2020

Al wat lezen?


Contact

  • Comm. V Pheidippides
  • Emiel Clausplein 2/0101
    9800 Deinze

  • Ondernemingsnr BE-0893.999.015